Mijn eerste ervaringen met het paranormale?

Buiten dat ik als persoon altijd zeer emotioneel ben, wegens het aanvoelen van verscheidene energieën van omstaande, heb ik me altijd een buitenbeentje gevoeld. Dit uitte zich door altijd naast de groep te staan en uitgezonderd te worden. Niet zeggende dat ik een onaangename jeugd heb gehad. Absoluut niet!

Het paranormale in mij heb ik zelf vrij laat ontdekt. Aangezien er in ons gezin vroeger absoluut geen sprake was van het paranormale of iets wat daarmee te maken had. Als ik nu terugblik naar zeer jonge ervaringen, vb: het aanvoelen van situaties en hier achteraf bevestiging van kreeg.
Ik stond hier niet bij stil. Wat je niet weet, kan je ook niet overwegen.

Een vervelende ervaring waar ik van jongs af aan mee zat, was het feit dat mijn gedachten nooit stil stonden. Ik vroeg me dan ook altijd af, waarom spookt er zoveel door mijn hoofd. Nu kan ik bevestigen dat dit altijd mijn gidsen zijn geweest en heb ik geleerd naar ze te luisteren. Zo heb ik mijn rust gevonden.

De eerste grote kennismaking met het paranormale, was toen een vriend mij vroeg om mee te gaan naar een meditatie avond. Ik vond dat allemaal ver van mijn bed. Na vele malen aandringen ben ik dan toch eens meegegaan. Na die meditatie gebeurde er iets ongelofelijks: “gloeiende handen” alsof ik enkel met mijn handpalmen in heet water heb zitten weken.
De ontdekking van mijn “geneeskrachtige handen”.

Later ben ik gaan uittesten bij vrienden om hiermede energie door te geven en pijnen te verzachten/weghalen. Tot mijn verwondering met positief resultaat!
Wat mij toen het meest verbaasde dat ik de pijnen van anderen kon aanvoelen en beschrijven door mijn handen op een korte afstand van het lichaam te houden.

Een korte tijd daarna ben ik naar een paranormale beurs gegaan. Ik zag daar een stand met vele half edelstenen. Ik pakte steen voor steen vast, en kreeg automatisch, door een stemmetje in mijn hoofd te horen wat de werking van deze steen was. Toen ik naar de uitleg op het kaartje ging kijken klopte dit dan ook. Ik stond met open mond: “dit kan toch niet waar zijn” dacht ik?!

De jaren die volgen kom ik in contact met vele spirituele mensen en ging ik naar verscheidene soorten centra. De ene wat normaler dan de andere, puur wat ervaringen betreft.
Tot dat ik op een dag terecht kwam bij Nopaltzin, een sjamaan uit Mexico die samen met zijn zoon Kokopelli, zich inzet voor het verspreiden van de Azteekse cultuur. Ik heb vele beurzen met hun meegedraaid en gekeken hoe Nopaltzin de mensen hielp.
Voor mij is dit de meest krachtigste spirituele persoon die ik tot nu toe ontmoet heb. Vele ervaringen heb ik met de groep Nopalli gedeeld, die niet te beschrijven zijn. Sinds de ontmoeting met de groep Nopalli voel ik me erg betrokken met het Sjamanisme.

Als er personen aan de stand kwamen, voelde ik al vaak wat ze hadden, vooraleer ze ook maar iets gezegd hadden. Maar hield ik dit voor mezelf, aangezien ik niemand wilde kwetsen. Ik stond tenslotte als bezoeker aan de stand en puur om hun wat te vergezellen.

Heden merk ik heel vaak op dat mijn gidsen vaak een uitleg geven bij het bijwonen van gesprekken

Voorbeeld 1:
Als iemand begint te spreken over zijn huidige situatie, werk, relatie, angst, verdriet,…kan ik zonder deze persoon te kennen aanvullende informatie verschaffen en de reden achterhalen waarom.

Voorbeeld 2:
Als men vertelt over het verdriet m.b.t. het verlies van een persoon, voel ik een intens gevoel van verscheidene rillingen achter elkaar en wilt deze overledene contact maken met mij, dit hou ik meestal tegen, aangezien de betrokkene daar meestal niet naar vraagt. Ongevraagd uitleg geven komt vaak als zeer beangstigend over.